Month: May 2018

esalónica para nosotrxs es…
Una ciudad que “ofrece asilo y alojamiento a lxs refugiadxs”. Una ciudad que les da la bienvenida y les recibe como si fueran“gente suya”. No solo porque tiene un pasado multicultural, sino porque repudia la guerra en la que participa el estado griego y el gobierno de Syriza-Anel. Lo que queremos antes de todo es que se acabe la guerra en Syria y el resto de Medio Oriente que ha diezmado a pueblos enteros ya ha conducido a millones de personas a la migración o incluso a mercados de esclavos. Queremos que se retire Frontex y que caiga la Valla en Evros, que abran las fronteras y que se garantice un paso seguro para lxs inmigrantes y lxs refugiadxs para que el Egeo deje de ser un vasto cementerio de almas. Queremos que se cancele el vergonzoso acuerdo entre la Unión Europea y Turquía, que pare la colaboración interestatal y el involucramiento del estado griego en la guerra contra a lxs inmigrantes, que cierren los campos de concentración, que sea derrotada la máquina de guerra griega. Queremos para el tiempo queden en Grecia, que se integren en la sociedad, y que vivan en casas, no carpas, chabolas, chozas o campos de concentración. Que puedan estar entre nosotrxs y que podamos caminar al lado suyo, y trabajar juntxs. Queremos que nuestrxs hijxs se sienten en los mismos escritorios que lxs hijxs de ellxs, que jueguen juntxs y sueñen sobre el futuro . Queremos que vivan bajo condiciones dignas y que se muevan libremente, como ellxs deseen. Queremos que puedan ir a cualquier país de la Unión Europea que ellxs elijan, queremos que se les conceda asilo, y estamos claramente en contra de cada intento de deportación. LGBT+, refugiadxs e inmigrantes estamos juntxs, y lo decimos en serio.

Tesalónica para nosotrxs es…
Una ciudad que quiere “romaníes e inmigrantes en todos los barrios”. Quiere que las mujeres, cis y trans, puedan caminar libremente en las calles. Mujeres que resista\na la explotació\ndiaria, la sumisión, la violencia que se ejerce contra ellas. Que resista\na la violació\nde la autodeterminación de sus cuerpas en los espacios de trabajo, donde los empleadores griegos están respaldados por la Unión Europea (que legaliza los despidos de mujeres embarazadas en los espacios de la reproducción social), en dónde en muchos países de Europa se penaliza el aborto y se está realizando un control sobre el cuerpo femenino . Mujeres que perciban la maternidad cómo una opción y no una obligación. Mujeres que se hayan encontrado golpeadas o maltratadas por la violencia machista de sus compañeros,  los comentarios acosadores de la sociedad y la predominante masculinidad tóxica. Mujeres que tengan juicios o estén en la cárcel porque se defendieron contra sus violadores y reclamaron que las violaciones son consentidas por sociedades enteras.
Tesalónica para nosotrxs es…
Una ciudad que quiere personas libres, armadas del derecho absoluto de la autodeterminación de sus cuerpos. Quiere la abolición del estigma para las personas con discapacidad. Para la gente con VIH y Hepatitis B y C. Para personas que se han diagnosticado con enfermedades mentales. Gente con todo tipo de cuerpos. Personas que quieren definirse bajo cualquier identidad de género y también lxs que sienten que no entran en ningún dipolo de género, porqué se sienten limitadxs dentro de esto . Personas que se sientena traídxs por personas del mismo género o no. Personas que quieren expresan su género según lo sienten. Personas de todas las edades. Personas intersexuales, personas que viven entre nosotrxs, invisibles, excluidxs por la ley de identidad de género que se estableció el noviembre pasado. Quiere lxs militantes de los movimientos, de la izquierda, del movimiento libertario, y de la ecología antisistémica política. La gente trabajadora y la gente sin paro. Parejas heterosexuales que han elegido tener hijxs o no. Parejas homosexuales que deberían tener según la ley la opción de tener hijxs o no. Familias arcoíris. Personas en relaciones poliamorosas. Personas que creen en religiones- cualquier religión- y personas no creyentes. Una ciudad bastante grande y abierta para abrazar gente local de otros lugares. Griegas y refugiados. Griegxs e inmigrantes.
“Nuestrx Tesalónica”, es decir, es una ciudad en donde hay espacio para todas estas personas hermosamente diferentes. ¿Entonces para quienes no hay espacio? No hay espacio para personas que tienen el corazón lleno de odio hacia todo lo que es distinto, a todo lo que se desvía de su normalidad retorcida. No hay espacio para racistas, machistas, homófobos, tránsfobos, bífobos, polífobos y fascistas. No hay lugar para la gente que se excita con la idea de la guerra. Para quienes se quedan adormecidos pensando en la Gran Idea, y quienes utilizan la palabra patria en cada frase. Nuestrx Tesalónica es una ciudad colorida e intolerante a la socialmente construida normalidad. Y justo porque es nuestrx también, no se la regalamos y no queremos que hablen en ombre de ella.
Tesalónica para nosotrxs es…
Una ciudad que respeta y siempre se acuerda de lxs que han pagado incluso co\nsu sangre, para que otrxs puedan vivir en condiciones un poco mejores. Es una ciudad que se acuerda de Marielle Franco, la activista Brasileña que fue asesinada porque hablaba por lxs que no tienen voz. Lxs más pobres de lxs pobres, para lxs niñxs en las favelas miserables de las ciudades grandes. Una mujer que se atrevió a hacer frente al estado, a la heteronormatividad patriarcal y machista, la arbitrariedad policial, la violencia y la represión. Una mujer abiertamente lesbiana, un elemento que los medios de comunicación no presentaron, incluso después de su muerte. Fue demasiado irritante. Debería haber permanecido un secreto. Y cuando al final surgió, “debería” luego ser olvidado.
No obstante, el segundo orgullo auto-organizado de Tesalónica, se acuerda de ella con respeto. El RADical pride de este año está dedicado a su memoria , inspirado por su lucha, asesinada por sus ideas.
Para resumir:
Tesalónica para nosotrxs es…
Una ciudad para todxs que no se conforman con poc . Es una ciudad para todxs los que resisten a la violencia machista, los que van en contra de estereotipos socialmente construidos, lxs que deconstruyen los mitos nacionales, lxs que reconocen a lxs refugiadxs y lxs inmigrantes como personas con los mismos derechos. Lxs que proponen el antídoto del compañerismo frente al veneno del odio religioso. Es una ciudad para quienes dejan al margen las voces racistas y los que luchan con el objetivo de impedir cada posibilidad de una guerra imperialista, y alzan consignas de solidaridad capaces de cubrir los gritos fascistas.
La Tesalónica que queremos nosotrxs -en persistencia- de los que la quiere\nvestir de fascismo, racismo y religión es una ciudad que puede gritar co\norgullo:
“ TESALÓNICA CIUDAD ANTIFASCISTA
LGBTQIA+ y refugiadxs estamos juntxs.”
2º Auto-organizado Thessaloniki Pride
Para las reivindicaciones de lxs LGBTQIA+
Y la liberación del género y la sexualidad
[1] Obispo condenado por la predicación del odio hacia personas homosexuales.
[2] Iriana V.L. está en la cárcel por su relación con un hombre que hace 5 años fue acusado de ser miembro de la guerrilla urbana anarquista Conspiració\nde Células del Fuego. A pesar de que entonces su compañero había sido absuelto de esas acusaciones y declarado inocente por unanimidad, o Iriana sigue en la cárcel!
3 Comunista-anarquista griego que permaneció en la cárcel 5 años hasta que fue absuelto de cargos de homicidio y asalto a un banco (basados en pruebas falsas).
[4] Lesbianas, hombres homosexuales, bisexuales, trans, queer, interexuales, asexuales, y cualquier otra identidad.
[5] Cisgénero o no trans una persona  cuyo sexo al nacer e identidad de género coinciden.
[6] Como israelíes se autodefine\nlos griegos judíos.

Some months ago in Thessaloniki, we sadly became audience to the delirium of nationalist demonstrations. We witnessed thousands of people overwhelming the city streets to oppose to the right of other people naming themselves as they wish. We witnessed hate becoming violence. We witnessed fascists setting Libertatia squat on fire. We witnessed our free social spaces being threatened.
We listened to speeches of priests, full of homophobic and transphobic poison. We listened to parliamentary speeches, coming from members of the two co-governing parties and the opposition, decrying and hating our people, being against us, gay, trans and lesbians. We saw our right to adopt being questioned. Our right to exist and express in public.
We witnessed the trial of the metropolitan Amvrosios and once again we questioned justice. We confirmed again that justice strikes the weak: those that have their houses stolen by banks, those who fight against the poverty that we are put into by the system, the people of the anticapitalist and the broader movement. People like Iriana and Tasos Theofilou. The people fighting against the gold mining in Skouries, Chalkidiki. The refugees that are being held in concentration camps or are sent back, without being granted asylum. Even if sending a gay or trans refugee back to their country is a synonym of death. And at the same time, nobody dares to hurt the core of our system, priests with ideas coming from very long ago, men from the orders of repression, racists and fascists, even when there is strong evidence against them.
We, Radical Pride, decided this year to oppose a world of equality and freedom of expression against the world of conservation and hate. Us being a self-organised initiative, that wants to go further than just creating a pride festival, we understand that in a world of multiple oppressions we can’t focus only at the oppression we are under as members of the lgbtqia+ [1] community. And we believe that the only way to express that is through self-organization  and open meetings, not the private councils of the corporate Thessaloniki Pride, where some make the decisions and everyone else executes, as volunteers. We choose fighting without businesses as sponsors, consulates, or the European Union. Without being depended on the political influence that aims at the systemic incorporation of movements.
We stand with solidarity next to women, cis [2] and trans, that are being treated with discrimination and violence. We stand with solidarity next to those that are being set aside by systemic policies, patriarchy and a large part of our society. We stand with solidarity next to refugees that make it to Greece half-drowned and are being thrown into concentration camps, completely cut out from the society of the city. We stand with solidarity next to refugees that are trapped into an ocean of bureaucracy in order to acquire “papers of legal residency”. Next to Muslims, that have to deal with racists’ and fascists’ islamophobia. Next to the Israelites [3] of our city, living under the threat of hate speech and anti-Semitism.
So, against the slogan that we heard during the nationalist demonstrations “Thessaloniki – a Greek city”:
Thessaloniki for us means…
A city for those who respect the right to self-definition of others and acknowledge that at the northern borders of Greece there is a country whose people chose to name it Republic of Macedonia. It is a city that does not speak about “a non-redeemed” constitution of the neighbor country, because it has seen the expansive movements of the Greek capital in the Balkan area and has lived ethnic cleansings towards minorities (like at the “Macedonian Struggle” or the 54.000 Jews that were sent to concentration camps). What differentiates us from the Macedonian people, and that nationalists emphasize to fill our society with bigotry and hate, are trivial compared to our common struggles. And they are definitely not enough to make it impossible for us to live together with the Macedonians, with people that are being oppressed both financially and by the society and that we share the same concerns, and fight the same fights.
Thessaloniki for us means…
A city that never agreed to the social legitimacy that was granted to nationalists and fascists to demonstrate and to declare their patriotism against minorities that live like ghosts, like the Macedonians in Florina, Pella, Eordea and the Turks i\nThrace. On the contrary, it is a city that accepts that people of minorities are actual people, with a different national consciousness than the Greek one, and that should have full freedom of expression. They have a language, songs, tradition and history. They are the “non-Greek” fighters of the Civil War and their descendants, that even now, 70 years after the end of the war, do not have the freedom to go back to their lands.
Thessaloniki for us means…
A city that acknowledges that a nationalist demonstration is the ideal situation for fascist attacks against parts of the antifascist and anticapitalist movement. It was an ideal situation, so that nobody of those who set Libertatia squat on fire or tried to vandalize School – Free Social Space got arrested. It was an ideal situation to make us overlook the social and economic poverty that we are put into by the system, and in the same time it attempted canalizing the anger of the people towards the “enemy” beyond the borders. An enemy that in reality does not exist. Against intolerance and nationalist violence, we chose solidarity and common fights, and we condemn nationalism wherever it originates from.
Thessaloniki for us means…
A city that gives asylum to refugees. A city that welcomes them like equals. Not only because of its multicultural past, but also because it hates the war that the Greek natio\nand the SYRIZA-ANEL government takes part in. We want, first of all, for the war i\nSyria and Middle East, that has led millions to immigratio\nand the hands of smugglers, to come to an end. We want FRONTEX to be abolished and the Evros fence to be torn down. We want the borders to open immediately, so that the refugees and migrants can cross them with safety, we don’t want any more drownings in the Aegean. We want for the despicable E.U.-Turkey statement to be abrogated and we want for the transnational cooperation and the participation of the Greek nation in the war against the refugees to end. No more concentration camps, no more of the Greek war machine. We want for the refugees, as long as they stay in Greece, to be included in our society, to live in houses and not in containers, camps and tents. We want to live and work together. We want our children and theirs to be seated in the same desks, to play and dream of the future together. We want them to live under human conditions, to transfer freely wherever they want, to be able to go to any European country they chose and to be granted asylum. We completely negate any attempt of deportation or refoulment. Lgbtqia+, refugees and migrants, we all stand united. And we mean it.
Thessaloniki for us means…
A city that wants Roma and immigrants in every neighborhood . A city that wants (cis and trans) women to be able to walk freely in the streets. Women who will resist to the daily exploitation, discipline and violence that oppresses them. Who will resist when self-determination of their own body is violated in their work places, where employers along with EU legalize dismissals of pregnant women in social reproduction places, when in many European countries abortions are criminalized and we see a raw servility of the female body. Women who understand maternity as a right not as an obligation. Women who have been hit or abused by their partner’s sexist violence, society’s abusive comments and the dominant toxic masculinity. Women who are on trials or in prison for resisting their rapers and stating that societies give their consents to rapes.
Thessaloniki for us means…
A city that wants free people, equipped with the absolute right of bodily integrity. It wants the stigma against disabled people to eclipse. Seropositives in HIV and Hipatitis B and C as well. People diagnosed with mental illnesses. People of every body shape. People who chose to identify with a gender identity and others that don’t feel like they fit in a gender binary because it is extremely restrictive for them. People who are attracted to people of the same sex or not. People who want to express whichever sex they want. People of every age. Intersex [4] people who live invisible among us and have not been included in the law about gender identity that was voted last November.
A city that wants people from left, anti-authoritarian, antisystemic political ecology movements. Workers and the unemployed. Straight couples who choose to have children or not. Gay couples who should be legally able to choose whether to have children or not. Colorful families. People with polyamory relationships. Religious and non-religious people. A city big enough and open for both locals and foreigners. Greek men and immigrant women. Greek women and refugees.
So, our Thessaloniki is a city that fits all those beautifully different people. Who doesn’t it fit? People with hearts full of hate for everything else that diverges from their distorted normality. Racists, sexists, homophobics, transphobics, biphobics, polyphobics [5] and fascists. People who get thrilled by the idea of war. People with drugged minds from delusional Big Ideas and use the word “country” in their everyday life.
Our Thessaloniki is a colorful city, disgusted by this socially constructed “normality”.
And exactly because it is our city as well we will NOT give it to them and we do NOT want them to speak on behalf of it.
Thessaloniki for us means…
A city that respects and remembers those who gave even their life so that others can have a better life. A city that respects and remembers Marielle Franco, the Brazilian activist who was murdered because she gave voice to those who didn’t have one. For the poor and the children of big cities’ favelas. A woman who didn’t hesitate to put up a fight with the government, the sexist and patriarchal heteronormativity, the police arbitrariness, violence and repression. An openly queer lesbian, something that the media concealed perfectly after her assassination. It was too disturbing. It had to be silenced. And when it inevitably became viral and public it “had to” be forgotten.
The 2 nd community-organized Thessaloniki pride remembers her, however, respects her as well. This year’s RADical pride is dedicated to her memory . It respects her struggles and is inspired by her, killed for all that she believed in.
To sum up:
Thessaloniki for us means…
A city for him, for her, for them and for everyone that will not be satisfied unless the have it all. It is a city that fits those who resist the sexist violence, the socially constructed stereotypes, those who deconstruct national myths, those who recognize immigrants and refugees as human beings with equal rights, those who give companionship and love as an antidote to the poison of religious hate. It is a city for those who marginalize racist voices, who fight in order to prevent every possibility of an imperialist war and come up with slogans of solidarity that cover up the fascist’s shoutings.
The Thessaloniki that we want -against those who want to put a nationalist, racist and religious mantle on it-, is able to shout with pride:
“Thessaloniki, the city of antifascists
LGBTQ+ and immigrants united we stand”
2 nd Community-organized Thessaloniki Pride
for LGBTQIA+ rights and Gender/Sexuality liberation
[1] lesbians, trans, gay, bi, queer, intersex, asexual and any other identity that is not included in those
[2] cis or non trans are the people that their conception of their gender (gender identity) agrees with the gender that was given to them when they were born
[3] The Greek residents of Jewish religion are self-defined as Israelites
[4] About 1 in 1.500 children (the statistics can’t be completely valid because there is no official record) are being born with a non-determined gender. They have both female and male biological characteristics, or parts of each.
[5] The term polyphobia, as in homophobia and transphobia, regards discriminations and prejudice against polyamory people. (informatio\nfrom the blog polyamorygr.wordpress.com)

Στη Θεσσαλονίκη είχαμε το θλιβερό προνόμιο να ζήσουμε πριν λίγους μήνες το παραλήρημα των εθνικιστικών συλλαλητηρίων. Είδαμε χιλιάδες ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους ενάντια στο δικαίωμα ενός άλλου λαού να ονομάζεται όπως αυτός επιθυμεί. Είδαμε πώς είναι να οπλίζει το χέρι το μίσος. Είδαμε φασίστες να βάζουν φωτιά στην κατάληψη Libertatia. Είδαμε να απειλούνται τα στέκια μας και οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι.
Ακούσαμε χειμαρρώδεις λόγους ιερέων, ποτισμένους στο ομοφοβικό και τρανσφοβικό δηλητήριο. Ακούσαμε κοινοβουλευτικές ομιλίες, από κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά χείλη, να ξερνάνε χολή απέναντι σε δικούς μας ανθρώπους. Ενάντια σε εμάς, σε γκέι, λεσβίες και τρανς. Είδαμε να αμφισβητείται το δικαίωμά μας να παιδοθετούμε, εφόσον το επιθυμούμε. Το δικαίωμα να υπάρχουμε και να εκφραζόμαστε δημόσια.
Παρακολουθήσαμε τη δίκη Αμβρόσιου και επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά πως υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Επιβεβαιώσαμε πως, ναι, το φίδι της δικαιοσύνης δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους: αυτούς που οι τράπεζες τους παίρνουν τα σπίτια, αυτές που αγωνίζονται ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση που μας επιβάλλει το σύστημα, τους ανθρώπους του αντικαπιταλιστικού και ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Τις Ηριάννες και τους Τάσους Θεοφίλου αυτού του κόσμου. Τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική. Τους πρόσφυγες που κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή επαναπροωθούνται, χωρίς να τους χορηγείται άσυλο. Ακόμα κι όταν η επιστροφή ενός γκέι ή τρανς πρόσφυγα στον τόπο καταγωγής του ισοδυναμεί με βέβαιο θάνατο. Και την ίδια στιγμή, φυσικά, δεν τολμούν να αγγίξουν τους στυλοβάτες αυτού του συστήματος, τη σάρκα από τη σάρκα του, ιερωμένους βγαλμένους από το πιο σκοτεινό χρονοντούλαπο, άντρες των δυνάμεων καταστολής, ρατσιστές και φασίστες, ακόμα και όταν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία εναντίον τους.
Ως RADical Pride επιλέξαμε φέτος να αντιπαραβάλλουμε στον κόσμο της συντήρησης και του μίσους έναν κόσμο ισότητας και ελεύθερης έκφρασης. Ως ένα αυτό-οργανωμένο εγχείρημα που θέλει να πάει ένα βήμα πιο πέρα από τη διεξαγωγή ενός φεστιβάλ υπερηφάνειας, αντιλαμβανόμαστε πως σε έναν κόσμο πολλαπλών καταπιέσεων δεν μπορούμε να εστιάζουμε αποκλειστικά και μόνο στην καταπίεση που βιώνουμε ως λοατκια+ [1] άνθρωποι. Και θεωρούμε ότι ο μόνος τρόπος για να εκφραστεί αυτός ο κόσμος είναι η αυτο-οργάνωση και οι ανοιχτές συνελεύσεις, σε αντίθεση με τα κλειστά συμβούλια του εταιρικού Thessaloniki Pride , όπου οι λίγοι αποφασίζουν και οι πολλές υλοποιούν ως εθελόντριες/ντές. Χωρίς χορηγίες από επιχειρήσεις, προξενεία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, άρα και χωρίς να εξαρτιόμαστε από την πολιτική επιρροή τους που στοχεύει στη συστημική ενσωμάτωση των κινημάτων.
Στεκόμαστε με συντροφικότητα και αλληλεγγύη δίπλα σε γυναίκες, cis [2] και τρανς, που υφίστανται διακρίσεις και βία. Στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα σε όλους αυτούς που οι συστημικές πολιτικές, η πατριαρχία και μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχουν θέσει στο περιθώριο. Στεκόμαστε με συντροφικότητα δίπλα σε πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Ελλάδα μισοπνιγμένοι και στοιβάζονται στα camps, αποκομμένοι/ες από τον κοινωνικό ιστό της πόλης. Στεκόμαστε δίπλα σε μετανάστριες που έχουν παγιδευτεί σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας προκειμένου να εξασφαλίσουν «χαρτιά νόμιμης διαμονής». Δίπλα σε μουσουλμάνους και μουσουλμάνες, που καλούνται να αντιμετωπίσουν το κύμα ισλαμοφοβίας των ρατσιστών, ξενοφοβικών και φασιστών, που ξεσπάει πάνω τους. Δίπλα στις Ισραηλίτισσες και τους Ισραηλίτες [3] της πόλης μας, που ζουν υπό την απειλή της ρητορικής μίσους του αντισημιτισμού.
Σε αντίθεση, επομένως, με το σύνθημα « Θεσσαλονίκη – πόλη ελληνική », που ακούσαμε την περίοδο των συλλαλητηρίων να βγαίνει από πολλά στόματα και είδαμε να αναγράφεται σε εθνικιστικές αφίσες, που βρώμιζαν τους δρόμους της πόλης μας:
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Η πόλη όσων σέβονται απόλυτα το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των άλλων και όσων αναγνωρίζουν ότι στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας υπάρχει μια χώρα, που οι κάτοικοί της επιλέγουν να την ονομάζουν Δημοκρατία της Μακεδονίας. Είναι η πόλη που δε μιλάει για «αλυτρωτισμό του Συντάγματος της γείτονος χώρας», γιατί έχει δει τις επεκτατικές κινήσεις του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και έχει ζήσει από πρώτο χέρι τις εθνοκαθάρσεις σε μειονότητες (από τον «Μακεδονικό Αγώνα» μέχρι τους 54.000 Εβραίους που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης). Οι διαφορές μας με το γειτονικό μακεδονικό λαό , τις οποίες προφασίζονται οι Έλληνες εθνικιστές «απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου», με στόχο να ποτίζουν  την κοινωνία της πόλης με μισαλλοδοξία και εθνικισμό, είναι αμελητέες έως ανύπαρκτες μπροστά στα κοινά μας προβλήματα. Πόσο μάλλον διαφορές που να καθιστούν αδύνατο να συνυπάρχουμε με τους Μακεδόνες και τους υπόλοιπους γειτονικούς λαούς, με άτομα δηλαδή που  καταπιέζονται κοινωνικά και οικονομικά εξίσου με εμάς και με τα οποία μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και κάνουμε κοινούς αγώνες.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Μία πόλη που δεν αποδέχτηκε ποτέ την κοινωνική νομιμοποίηση που έδωσαν τα συλλαλητήρια σε εθνικιστές και φασίστες να διακηρύξουν τον πατριωτισμό τους σε βάρος εθνικών μειονοτήτων, που ζούνε ως «φαντάσματα» στο παρασκήνιο, όπως οι Μακεδόνες της Φλώρινας, Πέλλας και Εορδαίας και οι Τούρκοι της Θράκης. Αντίθετα, είναι η πόλη που αποδέχεται ότι τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων είναι πραγματικοί άνθρωποι με σάρκα και οστά, με διαφορετική εθνική συνείδηση από την ελληνική, στους οποίους θα έπρεπε να αναγνωρίζονται πλήρη δικαιώματα ελεύθερης έκφρασης. Έχουν γλώσσα, τραγούδια, παραδόσεις, ιστορία. Είναι οι «μη Έλληνες το γένος» μαχητές του εμφυλίου, και οι απόγονοί τους που, 70 χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, δεν έχουν ακόμη το δικαίωμα να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Η πόλη που αναγνωρίζει ότι τα συλλαλητήρια ήταν το ιδανικό έδαφος για τις φασιστικές επιθέσεις σε δομές του αντιφασιστικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος. Ήταν το ιδανικό έδαφος για να μη συλληφθεί ούτε ένας από όσους έκαψαν την κατάληψη Libertatia και επιχείρησαν να βανδαλίσουν τον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο.  Ήταν το ιδανικό έδαφος για την αγνόηση της κοινωνικής και οικονομικής εξαθλίωσης που επιβάλλει το σύστημα, επιχειρώντας παράλληλα να κατευθύνει την κοινωνική οργή στον εκτός των συνόρων εχθρό. Έναν εχθρό, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Εμείς απέναντι στη μισαλλοδοξία και την εθνικιστική επιθετικότητα προτάσσουμε τη συντροφικότητα και την ένωση των αγώνων και καταδικάζουμε τον εθνικισμό και το φυλετικό μίσος απ’ όπου κι αν προέρχονται.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Μια πόλη που δίνει «άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες». Μια πόλη που τους καλωσορίζει και τους δέχεται σαν «δικούς της» ανθρώπους. Όχι απλά γιατί έχει πολυπολιτισμικό παρελθόν, αλλά γιατί σιχαίνεται τον πόλεμο στον οποίο συμμετέχει το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτό που θέλουμε πρώτα απ’ όλα είναι να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία και την υπόλοιπη Μέση Ανατολή, που έχει ξεκληρίσει ολόκληρους λαούς και έχει οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και τα σκλαβοπάζαρα των διακινητών. Θέλουμε να καταργηθεί η FRONTEX να πέσει ο φράχτης στον Έβρο, να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και να διασφαλιστεί ασφαλές πέρασμα για τους πρόσφυγες και τις μετανάστριες, να σταματήσει το Αιγαίο να είναι ένα απέραντο νεκροταφείο ψυχών. Θέλουμε να καταργηθεί η επαίσχυντη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, να σταματήσει η διακρατική συνεργασία και η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά των μεταναστών, να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να ηττηθεί η ελληνική πολεμική μηχανή. Θέλουμε για όσο χρόνο μένουν στην Ελλάδα να εντάσσονται στην κοινωνία, να μένουν σε σπίτια και όχι σε παραπήγματα, κοντέινερ, στρατόπεδα και σκηνές. Να κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να περπατάμε κι εμείς δίπλα τους, να δουλεύουμε μαζί. Τα παιδιά τους να κάθονται στα ίδια θρανία με τα δικά μας παιδιά, να παίζουν και να ονειρεύονται το μέλλον μαζί. Θέλουμε να ζουν κάτω από ανθρώπινες συνθήκες, να μετακινούνται ελεύθερα όπου και όπως επιθυμούν. Θέλουμε να μπορούν να φύγουν προς όποια χώρα της Ευρώπης επιλέξουν, θέλουμε να τους χορηγείται άσυλο και είμαστε ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε επιχείρηση απέλασης ή επαναπροώθησής τους. Λοατκια+, πρόσφυγες και μετανάστριες είμαστε μαζί. Και το εννοούμε.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Μια πόλη που θέλει « Ρομά και μετανάστριες σ’ όλες τις γειτονιές ». Θέλει τις γυναίκες, cis και τρανς, να μπορούν να περπατούν ελεύθερες στον δρόμο. Γυναίκες που θα αντιστέκονται στην καθημερινή εκμετάλλευση, πειθάρχηση και βία που ασκείται εναντίον τους. Που θα αντιστέκονται στην παραβίαση της αυτοδιάθεσης των σωμάτων τους στους χώρους δουλειάς, όπου η εργοδοσία με τις πλάτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης νομιμοποιούν τις απολύσεις εγκύων, στους χώρους της κοινωνικής αναπαραγωγής, όπου σε πολλές χώρες της Ευρώπης ποινικοποείται η έκτρωση και πραγματοποιείται μια ωμή πειθάρχηση του γυναικείου σώματος. Γυναίκες που αντιλαμβάνονται τη μητρότητα σα δικαίωμα και όχι σαν υποχρέωση. Γυναίκες που βρέθηκαν χτυπημένες ή κακοποιημένες από τη σεξιστική βία των συντρόφων τους και τα παραβιαστικά σχόλια της κοινωνίας και της κυρίαρχης τοξικής αρρενωπότητας. Γυναίκες που δικάζονται ή φυλακίστηκαν επειδή σήκωσαν ανάστημα στους βιαστές τους και φώναξαν ότι στους βιασμούς συναινούν κοινωνίες ολόκληρες.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Μια πόλη που θέλει ανθρώπους ελεύθερους, εξοπλισμένους με το απόλυτο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματός τους. Θέλει την αποβολή του στίγματος για τους ανάπηρους. Για τις οροθετικές στον HIV και τις ηπατίτιδες Β και C. Για τους ανθρώπους με διαγνωσμένη ψυχική πάθηση. Ανθρώπους κάθε σωματότυπου. Ανθρώπους που επιθυμούν να προσδιορίζονται με οποιαδήποτε έμφυλη ταυτότητα και άλλ@ πάλι που δεν αισθάνονται να χωράνε σε κανένα έμφυλο δίπολο, καθώς είναι εξαιρετικά περιοριστικό για αυτ@. Ανθρώπους που έλκονται από άτομα του ίδιου φύλου ή όχι. Ανθρώπους που θέλουν να εκφράζουν το όποιο φύλο τους καταπώς επιθυμούν. Ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ίντερσεξ [4] άτομα, που ζουν ανάμεσά μας αθέατοι/ες, έχοντας εξαιρεθεί και από το νόμο για την ταυτότητα φύλου που ψηφίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο.
Θέλει τους ανθρώπους των κινημάτων, της αριστεράς, της αντιεξουσίας και της αντισυστημικής πολιτικής οικολογίας. Εργαζόμενες και άνεργους. Ετερόφυλα ζευγάρια, που επιλέγουν να έχουν παιδιά ή όχι. Ομόφυλα ζευγάρια, που θα πρέπει να εξοπλίζονται νομικά με τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θέλουν να έχουν παιδιά ή όχι. Πολύχρωμες οικογένειες. Ανθρώπους σε πολυσυντροφικές σχέσεις. Ανθρώπους που πιστεύουν σε θρησκεία -σε οποιαδήποτε θρησκεία- και ανθρώπους χωρίς θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μια πόλη αρκετά μεγάλη και ανοιχτή, για να χωράει ντόπιους και ξένους. Έλληνες και μετανάστριες. Ελληνίδες και πρόσφυγες.
Η «δικιά μας» Θεσσαλονίκη, λοιπόν, είναι μια πόλη που χωρά όλους αυτούς τους όμορφα διαφορετικούς ανθρώπους. Ποιους δεν χωράει; Δεν χωράει ανθρώπους με καρδιές γεμάτες μίσος για καθετί διαφορετικό, για καθετί που αποκλίνει από τη δική τους στρεβλή «κανονικότητα». Δεν χωράει ρατσιστές, σεξιστές, ομοφοβικούς, τρανσφοβικούς, αμφιφοβικούς, πολυφοβικούς [5] και φασίστες. Δεν χωράει ανθρώπους που ακούν τα τύμπανα του πολέμου και ενθουσιάζονται. Που αφιονίζονται και τα μυαλά τους κατακλύζονται από παραληρηματικές Μεγάλες Ιδέες και κλίνουν τη λέξη «πατρίδα» σε όλες τις πτώσεις.
Η «δικιά μας» Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πολύχρωμη και δυσανεκτική στην κοινωνικά κατασκευασμένη «κανονικότητα».
Κι επειδή είναι και «δικιά μας», ΔΕΝ τους τη χαρίζουμε και ΔΕ θέλουμε να μιλάνε στο όνομά της.
Η Θεσσαλονίκη -για εμάς- είναι…
Μια πόλη που σέβεται και θυμάται όσους έδωσαν μέχρι και το αίμα τους, για να μπορούν κάποιοι άλλοι να ζουν σε λίγο καλύτερες συνθήκες. Είναι μια πόλη που σέβεται και θυμάται τη Μαριέλε Φράνκου , τη βραζιλιάνα ακτιβίστρια που δολοφονήθηκε επειδή μιλούσε για όσους και όσες δεν έχουν φωνή. Για τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς, για τα παιδιά στις εξαθλιωμένες φαβέλες των μεγαλουπόλεων. Μια γυναίκα που δε δίστασε να τα βάλει με το κράτος, τη σεξιστική και πατριαρχική ετεροκανονικότητα, την αστυνομική αυθαιρεσία,  τη βία και την καταστολή. Μια ανοιχτά λεσβία, στοιχείο το οποίο τα ΜΜΕ απέκρυψαν επιμελώς ακόμη και μετά τη δολοφονία της. Παραήταν ενοχλητικό. Έπρεπε να αποσιωπηθεί. Και, όταν αναγκαστικά βγήκε στην δημοσιότητα, «έπρεπε» να ξεχαστεί.
Το 2 ο Αυτό-οργανωμένο Pride της Θεσσαλονίκης τη θυμάται, ωστόσο, και τη σέβεται. Το φετινό RADical Pride είναι αφιερωμένο στη μνήμη της. Σέβεται αυτήν και εμπνέεται από τον αγώνα που έδωσε, δολοφονημένη για όλα όσα πίστευε.
Για να το συμπυκνώσουμε:
Η Θεσσαλονίκη –για εμάς- είναι…
Μια πόλη για όλες, όλ/@ και όλους που «δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό ». Είναι μια πόλη που χωρά όσες αντιστέκονται στη σεξιστική βία, όσους πάνε κόντρα σε κοινωνικά κατασκευασμένα στερεότυπα, όσ@ αποδομούν εθνικούς μύθους, όσους αναγνωρίζουν τους πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες ως ανθρώπους με ίσα δικαιώματα, όσ@ προβάλλουν το αντίδοτο της συντροφικότητας απέναντι στο δηλητήριο του θρησκευτικού μίσους. Είναι μια πόλη για όσες περιθωριοποιούν τις ρατσιστικές φωνές, για όσους παλεύουν με σκοπό να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου, και υψώνουν συνθήματα αλληλεγγύης ικανά να σκεπάσουν τα φασιστικά ουρλιαχτά.
Η Θεσσαλονίκη που θέλουμε εμείς -σε πείσμα όσων επιχειρούν να της φορέσουν έναν εθνικιστικό, ρατσιστικό και θρησκευτικό μανδύα-, είναι μια πόλη που μπορεί να φωνάξει με περηφάνια:
« Θεσσαλονίκη πόλη αντιφασιστική
Λοατκια+ και μετανάστριες είμαστε μαζί »

2 ο Αυτοοργανωμένο Thessaloniki Pride
για τις διεκδικήσεις των λοατκια+
και την απελευθέρωση φύλου και σεξουαλικότητας
[1] λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφί, τρανς, κουίρ, ίντερσεξ, ασέξουαλ και οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα δε συμπεριλαμβάνεται σε αυτές.
[2] cis ή μη τρανς είναι τα άτομα που η αντίληψή τους για το φύλο τους (ταυτότητα φύλου) συμφωνεί με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση.
[3] Ως Ισραηλίτες αυτοπροσδιορίζονται Έλληνες υπήκοοι εβραϊκού θρησκεύματος.
[4] Περίπου 1 στα 1.500 παιδιά (χωρίς αυτές οι στατιστικές να είναι καθόλου έγκυρες, μιας και δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή) γεννιούνται με ακαθόριστο ανατομικό φύλο. Δηλαδή παιδιά που είτε έχουν και αντρική και γυναικεία φυσιολογία, είτε μέρος και των δύο. (πληροφορίες από σχετικό άρθρο της Πρωτοβουλίας κατά της Ομοφοβίας Ξάνθης)
[5] Ο όρος πολυφοβία πλάστηκε κατά το ομοφοβία και το τρανσφοβία, για να δηλώσει τις διακρίσεις και προκαταλήψεις εις βάρος των πολυσυντροφικών ανθρώπων. (πληροφορίες από το blog polyamorygr.wordpress.com)

Μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για το 2ο αυτοοργανωμένο Τhessaloniki Pride.
Καλούμε όλες τις ενδιαφερόμενες συλλογικότητες της πόλης να το στηρίξουν με όποιο τρόπο θέλουν και να δηλώσουν διαθεσιμότητα μέχρι την Τρίτη 15 Μαΐου, για να έχουν τραπεζάκι στον κεντρικό χώρο του Pride στις 19 Μαΐου (Άγαλμα Βενιζέλου), εφόσον συμφωνούν πλήρως με το σχετικό κείμενο-κάλεσμα της 1ης ανοιχτής συνέλευσης:
http://ourpride.gr/…/radical-pride-αυτό-οργάνωση-των-από-τ…/
Λόγω του αντιφασιστικού χαρακτήρα του κεντρικού συνθήματός μας, υπάρχουν αυξημένες ανάγκες περιφρούρησης και της πορείας και των τραπεζιών στο Άγαλμα Βενιζέλου. Η πορεία θα γίνει στις 19 Μαΐου στη 13:30 και τα τραπεζάκια θα είναι στημένα από τις 12:00 στον ίδιο χώρο.
Καλούμε, λοιπόν, τα άτομα και τις συλλογικότητες που ενδιαφέρονται να συμβάλουν στην περιφρούρηση του 2ου Pride να έρθουν στη συνέλευσή μας την Τρίτη 8 Μαΐου στις 8μιση το βράδυ στο Στέκι Μεταναστ(ρι)ών, για να συζητήσουμε ειδικά αυτό το θέμα, στο πλαίσιο και της ανάπτυξης σχέσεων αλληλεγγύης και επικοινωνίας μεταξύ μας.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΠΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ
λοατκια+ και μετανάστριες είμαστε μαζί