Καταγγελία για ακύρωση συμβολαίου μίσθωσης σε τρανς γυναίκα

Και κάπως έτσι η κανονικότητα ξαναχτυπά. Όχι από τα σαγόνια του κράτους αυτή τη φορά, αλλά από νοικοκυραίους – βασικό συστατικό του έθνους. Γιατί έτσι έκλεισε το 2019, με μπόλικη κανονικότητα. Άλλη μία από εμάς, μία ΛΟΑΤΚΙΑ+ -και ειδικότερα μία τρανς γυναίκα-στερείται, έστω προσωρινά, το δικαίωμα στην εργασία.

Ιδού οι ευκαιρίες για όλους, ιδού η ισότητα, ιδού και η ελευθερία. Άλλη μία από εμάς παρεμποδίζεται από την κοινωνία – παρεμποδίζεται η προσωπική ανάπτυξή της, η οικονομική της ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, η ελεύθερη ύπαρξη της, ως τρανς, ως γυναίκα, ως άνθρωπος. Και αυτά σε έναν κόσμο που δεν είναι μάταιος, όπως δηλώνει και η ίδια. Σε μία μικρή πόλη νοικοκυραίων, στην οποία ωστόσο τα έβγαζε πέρα. Άλλωστε η ιδιοκτήτρια του χώρου που ήθελε να νοικιάσει για να στήσει το κατάστημά της θα της το νοίκιαζε κανονικά, εάν δεν παρενέβαινε, μάλλον απότομα, ο Έλλην Θρησκευόμενος Άνδρας υϊός της. Αυτός ο λεβέντης που βάλθηκε να προστατέψει την αγνότητα του ενοικιαζόμενου χώρου από την παρουσία μίας μιασματικής τρανς γυναίκας.

Και μη γελιόμαστε: όσοι μιλούν για μεμονωμένα περιστατικά θρησκόληπτων και ψάχνουν ευθύνες στα ίδια τα “προκλητικά” ή υποτιθέμενα “τεμπέλικα” ΛΟΑΤΚΙΑ+ και κυρίως τρανς άτομα, είναι συνήθως αυτοί που δε θα διστάσουν να υπερασπιστούν την ελευθερία ενάρετων Ελλήνων Χριστιανών να αποφασίζουν ποιον θα προσλάβουν και ποια όχι, σε ποιους θα νοικιάσουν και σε ποι@ όχι, βάσει “προσωπικών” και Θρησκευτικών κριτηρίων. “Σε ελεύθερη κοινωνία ζούμε επιτέλους! Αν μας πάρετε και το δικαίωμα να φτύνουμε, να καταπιέζουμε και να απορρίπτουμε ηθικοί απλοί άνθρωποι που’μαστε τι θα μας απομείνει;”

Και κάπως έτσι, χωρίς να ξεχνάμε και τη γενικευμένη φτώχεια, την προσφυγική κρίση και τον εκφασισμό της κοινωνίας, έκλεισε το 2019.

Στους δρόμους και το 20 συντρόφισσες!

Σχετικά με περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας με τρανσφοβικό περιεχόμενο

Είναι ξεκάθαρο ότι η “κανονικότητα” της αστικής δημοκρατίας/του νόμου και της τάξης θέλει καθετί που δεν συμμορφώνεται στα στενά της όρια να εξαλείφεται και όσ@ δεν την αποδεχόμαστε να ζούμε συνεχώς με το φόβο και να αντιμετωπιζόμαστε με τρόπο εξευτελιστικό. Έχουμε φτάσει σε σημείο όπου δε μας σοκάρει να ακούμε για επιθέσεις μπάτσων, όχι μόνο κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ή σε κατειλημμένους χώρους αλλά και σε κλαμπ, σε καφετέριες, στη μέση του δρόμου μία οποιαδήποτε μέρα. Επιθέσεις που συνδυάζουν κάθε μορφή εξουσιαστικής βίας και κατευθύνονται κυριολεκτικά σε οποιοδήποτε άτομο θα μπορούσε εκείνη τη στιγμή να φανεί “ύποπτο” για παρέκκλιση από την κανονικότητα. Στον πραγματικά μεγάλο αριθμό περιστατικών βίας έρχεται να προστεθεί η είδηση για ακραία κακοποιητική συμπεριφορά μπάτσων σε τρανς γυναίκα. Με ποια δικαιολογία; Τη φωνή και την εμφάνισή της. Το ότι είναι τρανς και δεν ανέχτηκε να υποταχτεί στα καπρίτσια και το χλευασμό μπάτσων που βρίσκονται πέρα ακόμη και από το “νόμο” και τους υποτιθέμενους “κανονισμούς” της αστυνομίας. “Αυτή είναι η πρακτική και αν σας αρέσει.”

Και όλα αυτά λίγες μέρες μόλις από άλλο ένα κρούσμα τρανσφοβίας στη βόρεια Ελλάδα, όπου ιδιοκτήτρια αρνήθηκε, μετά από παρέμβαση του γιου της, να μισθώσει σε τρανς γυναίκα ένα χώρο, τον οποίο σκόπευε να κάνει κατάστημα. Η τρανσφοβία υπάρχει παντού γύρω μας και αποκλείει κοινωνικά τα τρανς άτομα, τους στερεί βασικά εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες.

Η καταγγελία:
“Την Δευτέρα 9/12/2019 βρισκόμουν σε διώροφο νυχτερινό κατάστημα διασκέδασης στο κέντρο της Αθήνας μαζί με φίλους . Στο ισόγειο ξεκίνησε τσακωμός
μεταξύ μιας παρέας έξι ατόμων που προκάλεσε καταστροφές στο κατάστημα. Με την παρέα μου βρισκόμασταν στον επάνω όροφο και είχαμε σοκαριστεί από τα
γεγονότα, ενώ ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ειδοποίησε Αστυνομία, καθώς έγιναν αρκετές ζημιές στο κατάστημα. Πράγματι, στις 23:20 μμ έφτασαν στο μαγαζί
οκτώ μηχανές της Ελληνικής Αστυνομίας . Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τα άτομα που υπέδειξε ο ιδιοκτήτης και μετά ξεκίνησαν να φωνάζουν σε εμάς που
καθόμασταν απάνω γιατί κοιτάτε; Προφανώς δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως και εμείς που παρακολουθούσαμε το συμβάν είχαμε τρομοκρατηθεί.
Ανέβηκαν στον επάνω όροφο και ζήτησαν από όλους τα στοιχεία μας .Ένας αστυνομικός μου ζήτησε να ψάξει τα προσωπικά μου αντικείμενα.
Του απάντησα ότι δεν έχω πρόβλημα αρκεί να βγάλω εγώ τα προσωπικά αντικείμενα από τη τσάντα μου και να μην την αδειάσει . Καθώς λοιπόν του έδειχνα τα
προσωπικά αντικείμενα που είχα στη τσάντα , μου λέει “πάντως έχεις χοντρή φωνή”. Του απάντησα ότι δεν καταλαβαίνω τον λόγο που μου το λέει αυτό.
Ενώ είχε ελέγξει την τσάντα μου, και δεν βρήκε κάτι επιλήψιμο, θέλησε να προχωρήσει σε σωματικό έλεγχο. Σε όλη τη διάρκεια ο αστυνομικός με κορόιδευε,
με ειρωνευόταν και με έκανε να αισθάνομαι άβολα με μόνο λόγο ότι είχε αντιληφθεί ότι είμαι τρανς. Του απάντησα ότι θα μπορούσα να δεχθώ σωματικό έλεγχο
μόνο από γυναίκα αστυνομικό σε αστυνομικό τμήμα. Τότε εκείνος γέλασε και είπε “κοίτα που το τραβέλι, θέλει και ειδική μεταχείριση”. Βρήκα το κουράγιο 4
να του απαντήσω ότι θα καταγγείλω αρμοδίως το συμβάν. Συνέχισε να κοροϊδεύει, να με βρίζει ρατσιστικά, και να προσπαθεί να με εκφοβίσει λέγοντάς μου
“αυτά να μου τα πείς στο τμήμα”. Ενώ συνέχισε λέγοντας να μην απομακρυνθώ , καθώς θα μου κάνει προσαγωγή. Εκείνη τη στιγμή κάλεσα από το κινητό μου το
100, ενημέρωσα για το συμβάν, ότι είμαι θύμα ρατσιστικής αυθαιρεσίας από αστυνομικό και ότι με προσαγάγουν με εντελώς παράνομο τρόπο, εφόσον είχα
επιδείξει την αστυνομική μου ταυτότητα, δεν είχα κάνει, ούτε ήμουν ύποπτη για κάποια αξιόποινη πράξη, ούτε είχε βρεθεί κάτι ύποπτο στα προσωπικά μου
αντικείμενα. Με την αστυνομικό που μιλούσα στο τηλέφωνο, με συμβούλεψε και ενώ εκείνη περίμενε στο τηλέφωνο να ρωτήσω τους αστυνομικούς για ποιο λόγο
με προσαγάγουν. Τότε ο αστυνομικός που με έβρισε και με κακοποίησε λεκτικά νωρίτερα, μου απάντησε “τον λόγο θα τον μάθεις στο τμήμα”. Φώναξαν
περιπολικό και οδηγήθηκα στις 23:55 μμ στο αστυνομικό τμήμα Άνω Πατησίων. Μπαίνοντας στο περιπολικό ο αστυνομικός που νωρίτερα με κακοποιούσε λεκτικά,
μου έπιασε τη ρόγα στο στήθος και μου είπε θίγοντας και πάλι την αξιοπρέπεια μου “α είναι αληθινό” και γελούσε. Φτάνοντας ζήτησα να δω τον αξιωματικό
υπηρεσίας. Περίμενα περίπου μια ώρα έξω από το γραφείο του, μέχρι που ήρθε μια γυναίκα , μπήκε στο γραφείο του και αμέσως με φώναξαν. Ρώτησα να μάθω
ποια ήταν η κυρία και μου είπε ότι ειδοποιήθηκε μετά από την κλήση που έκανα στο 100, είναι ‘επιμελήτρια’ και βρίσκεται εκεί για να με βοηθήσει. Της
εξήγησα το συμβάν, την ενημέρωσα ότι γνωρίζω πως είμαι θύμα ρατσιστικής αυθαιρεσίας και ότι θέλω να υποβάλω μήνυση στον αστυνομικό για ρατσιστική
συμπεριφορά, παράβαση καθήκοντος , έμπρακτη απρόκλητη εξύβριση και δημόσια υποκίνηση διακρίσεων εις βάρος μου και αυθαίρετη προσαγωγή, όλα με κίνητρο
την ταυτότητα του φύλου μου. Η επιμελήτρια μου είπε να μην προχωρήσω σε μήνυση καθώς δεν θα καταφέρω κάτι, μάλιστα το αντίθετο να προκαλέσω την οργή
του αστυνομικού και να με μηνύσει και εκείνος . Την ρώτησα τον λόγο που θα με μηνύσει ο αστυνομικός και μου είπε για παρεμπόδιση έρευνας και το ότι
αισθάνθηκε να τον απειλώ .Της απάντησα πως γνωρίζω τους ιδιοκτήτες του καταστήματος και ότι το μαγαζί έχει κάμερες , οπότε μπορεί να αποδειχτεί αν
παρεμπόδισα την έρευνα αστυνομικών ή συνεργάστηκα κανονικά , όπως ισχυρίζομαι εγώ. Όσο για την απειλή , το μόνο που του είπα είναι ότι θα καταγγείλω
το συμβάν αρμοδίως και μετά κάλεσα 100.Επιπλέον της είπα πως δεν είμαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας και ότι επιθυμώ να έχω ισότιμη αντιμετώπιση από
δημοσίους υπαλλήλους. Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ υπέβαλα κανονικά τη μήνυση, κρατήθηκα στο τμήμα μέχρι τις 6:30 πμ. Ο σύντροφος μου μαζί με τον
αδερφό του ήρθαν στο τμήμα για να με δουν, αλλά δεν τους επέτρεψαν, τους έδιωξαν».