Στις 20/3 νεκρές έπεσαν από όπλο μπάτσου δυο γυναίκες. ‘Ενας μπάτσος, από αυτούς που γεμίζουν τους δρόμους τώρα για να μας “προστατέψουν”, δολοφόνησε εν ψυχρώ την πρώην σύζυγο του και μια φίλη της (κάτι που είχε μάλιστα προσχεδιάσει).
Κι ενώ τις μέρες αυτές στα media κυριαρχούν η τρομοκρατία και η παραπληροφόρηση, η γυναικοκτονία αυτή δεν έλαβε ούτε δύο λεπτά δημοσιότητας. Φυσικά αυτό δε μας σοκάρει, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την ίδια την εκτελεστική εξουσία του κράτους, η οποία πρέπει να διατηρείται “αμόλυντη” στη δουλειά της να μας προσφέρει… ασφάλεια. Τέτοια περιστατικά, θεωρούνται μεμονωμένα και πάντα υπάρχει μία δικαιολόγηση των πράξεων αυτών που προσπαθεί να σβήσει την πραγματική τους ρίζα. Την πατριαρχία.Οι δρόμοι είναι γεμάτοι από μπάτσους. Κι εμείς ακούμε όλα τα ρατσιστικά τους σχόλια, τις “ευχές” τους για στρατιωτικό νόμο και ποτέ δεν ξεχνάμε ότι σ΄ αυτήν την περίοδο κρίσης και εγκλεισμού που διανύουμε, η πατριαρχία συνεχίζει να υπάρχει και η πατριαρχική βία εντείνεται.Είμαστε γεμάτ@ οργή για την υποκρισία του κράτους, για τους μάτσο σεξιστές και δολοφόνους. Δεν ξεχνάμε τις δολοφονημένες αδερφές μας.Και κάτι ακόμα: το σπίτι δεν είναι ασφαλής χώρος όταν ασκείται ενδοοικογενειακή βία μέσα σ’ αυτό. Μάλιστα από τότε που ξεκίνησε η καραντίνα τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουνε αυξηθεί. Μπορεί η ρητορική των ημερών είναι “μένουμε ασφαλείς” αλλά την ίδια στιγμή οι μπάτσοι αρνούνται σε γυναίκα να καταγγείλει τη βία που δέχεται από το σύζυγο της (καταγγελία από το Κέντρο Διοτίμα). Στεκόμαστε αλληλέγγυ@ στ@ επιζησαντ@. Να προσέχουμε το ενα το αλλ@.
Συλλογικότητα Radical Pride